دانلود کتاب الکترونیکی ژان کریستف جلد یک رومن رولان (PDF)

بخشی از کتاب ژان کریستف جلد یک رومن رولان : آماده رفتن شدند. دیر زمانى، مزه تلخ غم واپسین روزهاى سپرى شده در خانه غمناک و غریزى که همیشه آن‌جا را ترک مى‌کردند، چشیدند. به دشوارى یاراى آن داشتند که غم خود را با یکدیگر در میان نهند؛ شرم داشتند، یا ترس. هر یک مى‌اندیشیدند که نمى‌بایست، ناتوانى خود را بر دیگرى آشکار مى‌کرد. بر سفره، هر دو، تک و تنها، در اتاقى ماتم‌بار، با پنجره‌هاى نیمه‌باز، زهره آن نداشتند که آوایى برآورند، به شتاب غذا مى‌خوردند و از ترس آن که نتوانند آشفتگى خود را نهان دارند، از نگریستن به یکدیگر پرهیز مى‌کردند. پس از آن، بى‌درنگ از هم جدا مى‌شدند. کریستف، در پى کارهاى خود مى‌رفت، امّا، همین که یک دم آزاد مى‌شد، باز مى‌گشت، و نهانى به خانه مى‌خزید و با سر پنجه به اتاقش پا به اتاقک زیر شیروانى مى‌رفت. آن‌گاه در را مى‌بست، گوشه‌اى روى یک صندوق، یا بر لبه پنجره مى‌نشست و بى‌اندیشه بر جاى مى‌ماند و از زمزمه ناگفتنى خانه کهنى که با آواى ناچیز پا مى‌لرزید، سرشاد مى‌شد. همانند خانه، دل در بر کریستف مى‌لرزید. زمزمه‌هاى درون و برون، آواى تخته‌هاى کف اتاق، و آواهاى ناپیدا و آشنا را، هراسان، به کمین مى‌نشست. همه آن‌ها را باز مى‌شناخت. بى‌خود مى‌شد، تصویرهاى گذشته، به اندیشه‌اش هجوم آورده بودند؛ از این کرختى‌اش رها نمى‌شد، مگر به آواى ساعت سن مارتن که به یاد او مى‌آورد که بار دیگر وقت رفتن است. در طبقه زیرین، گام‌هاى لوئیزا، آرام، مى‌رفت و مى‌آمد. سپس، ساعت‌ها، آواى او شنیده نمى‌شد؛ از او آوایى برنمى‌خاست. کریستف، گوش فرا مى‌داد. در را نیمه‌باز مى‌کرد. لوئیزا، پشت به او داشت؛ او برابر یک گنجه، میان یک تّل خرده ریز نشسته بود. میان کهنه پاره‌ها، جامه‌هاى فرسوده، چیزهاى شکسته، و یادبودهایى که به بهانه سامان دادنشان، بیرون آورده بود. امّا توان خویش را از دست داده بود. هر یک، چیزى را به یاد او مى‌آورد؛ آن را بر مى‌داشت و مى‌گذاشت؛ و دستخوش خیال مى‌شد؛ آن چیز از دست‌هایش مى‌لغزید؛ ساعت‌ها، با دست‌هاى آویخته، و درمانده و فرو رفته در یک خمودگى دردناک، برصندلى‌اش برجا مى‌ماند.

معرفی کتاب ژان کریستف جلد یک رومن رولان : داستان از تولد ژان کریستف آغاز شده و تا 16 سالگی او ادامه پیدا می‌کند. ژان کریستف، موسیقیدانی آلمانی است که به دلیل درگیری با پلیس مجبور به ترک کشورش می‌شود و به فرانسه مهاجرت می‌کند. در این دوران، او تحت تأثیر تحولات فکری و روحی قرار می‌گیرد و شخصیت چندگانه‌ای پیدا می‌کند. با این حال، شخصیت اصلی و پایدار او به آرامی شکل می‌گیرد و به یک ثبات منطقی و معقول می‌رسد. زندگی ژان کریستف به‌طور قابل توجهی به زندگی و اندیشه‌های بزرگان موسیقی مانند بتهوون، موتسارت و واگنر شباهت دارد، اما او بیشتر به خالق خود شبیه است تا به دیگران. موسیقی در وجود ژان نیاز شدیدی به عشق و دوست داشتن ایجاد می‌کند. او که به شدت عاشق است، خود را به‌طور کامل در راه کسانی که دوست می‌دارد ایثار می‌کند. این عشق افلاطونی تنها نصیب روح **الیویه** فرانسوی می‌شود، که روانش مانند پناهگاهی نرم و اطمینان‌بخش برای ژان است. در دوستی با الیویه، ژان جهان را از منظرگاه دوست می‌نگرد و هستی را با حواس او در آغوش می‌کشد، غافل از آنکه طبیعت بی‌رحم می‌تواند دو قلب عاشق را از هم جدا کند. این جدایی به گونه‌ای است که یکی از آن دو، زودتر از دیگری از عشق بازمی‌ایستد و در این داستان، این ژان است که هرگز نمی‌تواند در دوست داشتن لحظه‌ای به خود مجال سستی دهد.